Deniz Kral

BİR ELİN PARMAKLARI…

Deniz Kral

BİR ELİN PARMAKLARI…

Çocukluğumda tanıştık Bartınspor’la…

O zamanlar liglerin en popüler takımlarındandı…

İç sahada adede ta canavar kesilirdi…

Kimler? Hangi takımlar? Eli boş dönmedi ki asma şehir stadından…

O zamanlar minik takımların maçları olurdu.

Profesyonel maçlar öncesi uyuyamazdık...

 Sonrada Bartınspor…

Tek hedefimiz bu takımda futbol oynamaktı…

O seyircinin önüne çıkmaktı…

Zamanla dileğim kabul oldu…

Kendimi Bartınspor’da buldum…

Sonrasında 16 yaşımda Ankara’nın yolunu tuttum…

Sonrası malum bir anda futbol camiasının içinde buldum kendimi…

Aradan yıllar geçti…

O takım senin bu takım benim…

Transferlerim oldu…

Sakatlıklarım…

Ya da tercih hatalarım oldu…

Bitmek bilmeyen sakatlıklardan dolayı futbolu bırakmak zorunda kaldım.

Bu arada hem futbolumu oynadım, hem de Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi bölümünü bitirdim…

Sonra tilki misali geri döndük kürkçü dükkânına…

Öyle ya erken çıkmıştık gurbete.

Günün birinde hep gelmeyi hayal ediyorduk…

Biraz erken oldu ama nasip böyleymiş…

Sonra malumunuz bir anda minik takım, genç takım derken Bartınspor’da başladı futbol hayatım.

Minik takımda başlayan hikaye , teknik adamlıkla son buldu…

Bu bir bayrak yarışıydı…

Elbet bir sonu olacaktı…

Hatalarımızla yanlışlarımızla doğrularımızla…

Bu onurlu görevi 3 sene yaptık…

Şimdi bir geriye dönüyorum bir de önümüze bakıyorum..

Zamanında da söylüyordum yine söylüyorum…

Bu takıma ruh kazandıracaksan, Bartınlılar çoğunlukta olmalı…

Merkeziyle Kozcağız’ıyla Amasra ve Ulus’uyla…

Şimdi bakıyorum da bir elin parmağı kadar Bartınlı futbolcumuz yok…

Sebep ne? Merak ediyorum.

3. göz mü? 3. Adam mı?

Kalın sağlıcakla…

 

 

 

 

Yazarın Diğer Yazıları